Zachowanie się wobec osób z niepełnosprawnościami to dla wielu z nas temat tabu. Nie chcemy źle, ale przez własne lęki często nie nawiązujemy kontaktu z takimi osobami albo pozostajemy zdystansowani.
Dlatego w ramach nowego cyklu Kodeks zachowania się wobec osób z niepełnosprawnościami chcemy pokazać Wam, w jaki sposób zachowywać się wobec takich osób oraz nawiązywać z nimi relacje. Wiemy, że znajomość tych kilku zasad pozwoli osobom sprawnym pokonać barierę lęku i niepewności w kontaktach z osobami z niepełnosprawnościami.
A więc zaczynajmy! 🙂
Zasady zachowania się wobec osób z dysfunkcją narządu ruchu
- Nie naruszaj przestrzeni osoby z dysfunkcją narządu ruchu – nikt z nas nie lubi, kiedy nasza osobista przestrzeń jest naruszana. Sprzęt, z którego korzystają takie osoby, jest właśnie częścią ich strefy osobistej. Nie dotykaj i nie przestawiaj wózków, kul, chodzików. Unikaj wykorzystywania przestrzeni osobistej takiej osoby np. do potrzymania na jej kolanach swojego plecaka, płaszcza czy napoju.
- Przed udzieleniem pomocy zapytaj, czy możesz to zrobić. Często, mając dobre intencje na widok osoby z niepełnosprawnością narządu ruchu, niektórzy bez pytania pomagają w wykonaniu takich czynności jak np. pokonanie krawężnika, wyjście z autobusu czy otwarcie drzwi. Zapytaj, w jaki sposób możesz pomóc. Brak takiej wiedzy może spowodować upadek osoby z wózka lub przewróceniem się osoby korzystającej z kul czy chodzika.
- Dostosuj postawę do perspektywy osoby siedzącej – weź krzesło i usiądź lub stań w takiej odległości, aby osoba na wózku nie musiała podnosić głowy i nadwyrężać karku, utrzymując z Tobą kontakt wzrokowy.
- Buduj wspólną przestrzeń – osoba poruszająca się na wózku lub niskiego wzrostu nie wszędzie może dosięgnąć. Postaraj się umieścić jak najwięcej przedmiotów w zasięgu ich rąk. Upewnij się, że w dostępie do nich takie osoby nie mają żadnych przeszkód.
- Zachowuj się naturalnie. Nie bój się używać zwrotów: „chodźmy”, „idziemy”, „proszę podejść” do osoby z niepełnosprawnością narządu ruchu.
Zasady zachowania się wobec osób z dysfunkcją narządu słuchu
- Kiedy chcesz się porozumieć lub porozmawiać z osobą z dysfunkcją narządu słuchu, wybierz miejsce, które jest spokojne i gdzie możecie porozmawiać jeden na jeden. Wyłącz radio, telewizor, zamknij okno – wszelki hałas przeszkadza, zakłóca komunikację.
- Odwróć się do osoby, rozmawiaj twarzą w twarz i utrzymuj kontakt wzrokowy. Wiele osób niedosłyszących czyta z ruchu warg, potrafi też odczytywać sygnały płynące z ciała (mowa ciała), więc wykorzystuj mimikę i gest (ale nie zasłaniaj ust dłonią i nie mów karykaturalnie, przesadnie). Jeśli odwracasz głowę od rozmówcy, przerwij swoją wypowiedź.
- Jeśli osoba z dysfunkcją narządu słuchu ma swojego tłumacza posługującego się językiem migowym, w rozmowie zwracaj się nie do tłumacza, ale do osoby, z którą rozmawiasz – w ten sposób okażesz jej szacunek. Pamiętaj – osoby z niepełnosprawnościami nie są przezroczyste.
- W kontaktach z osobami z dysfunkcją narządu słuchu posługuj się raczej formą pisemną – wybierz sms lub mejla zamiast rozmowy telefonicznej. Jeśli chcesz pisać odręcznie na kartce, stosuj wielkie litery, proste zdania, pisz czytelnie.
- Nie krzycz do ucha osobie z niepełnosprawnością słuchową – możesz mówić nieco głośniej, ale ważniejsze jest obniżenie tonu głosu. Niższe tony są lepiej przyswajalne niż piskliwe, wysokie. Mów też nieco wolniej. Pamiętaj, że najbardziej istotne są: uważność, cierpliwość i wyrozumiałość.
Zasady zachowania się wobec osób z dysfunkcją narządu wzroku
- Jeśli osoba z dysfunkcją wzroku ma asystenta, zwracaj się bezpośrednio do osoby z niepełnosprawnością narządu wzroku, a nie do osoby towarzyszącej.
- Kiedy pierwszy raz nawiązujesz kontakt z taką osobą, przedstaw się i powiedz o sobie zdanie lub dwa, ponieważ dźwięk Twojego głosu będzie dla osoby z dysfunkcją wzroku Twoją wizytówką i po nim będzie Cię identyfikować. Jeśli chcesz podać osobie rękę, powiedz: „Chcę uścisnąć Twoją dłoń” i poczekaj, aż osoba wyciągnie do Ciebie rękę.
- Nie unikają określeń: „Zobacz”, „Widzisz?”, „Do zobaczenia”. Te słowa są częścią języka i brzmią naturalnie.
- Jeśli chcesz pomóc osobie w poruszaniu się, nie chwytaj jej za ubranie czy za rękę i nie prowadź wbrew jej woli. Zapytaj, jak pomóc w poruszaniu się. Informuj konkretnie, jakie przeszkody są na drodze, np. czy są schody (w górę czy w dół), krawężniki, gdzie są meble, np. krzesło czy ławka, na której można usiąść. Nie używaj określenia: „Uważaj”, bo jest zbyt ogólne i osoba nie wie, czego się spodziewać.
- Nie dotykaj przedmiotów, którymi posługuje się osoba, np. laski, okularów. Jeśli osoba ma psa asystującego, nie przeszkadzaj mu i nie dekoncentruj zwierzęcia – pies pracuje i w tym czasie nie może być głaskany czy karmiony smaczkami. Jedyne, co możesz zrobić, kiedy pies pracuje, to zaoferować mu miskę wody i podać ją, jeśli zgodę wyrazi właściciel zwierzęcia.